Stel je eens voor, een wereld waarin alles weer mogelijk is. Geen zorgen die je geest bezwaren, geen pijn die je lichaam beperkt. De eindeloze last van het moeten presteren valt van je schouders af en plotseling is daar iets wat we allemaal zo vaak missen, tijd en ruimte voor jezelf.
Wat zou je doen als je je leven niet meer hoeft te sturen op basis van wat moet, maar op wat jij werkelijk verlangt? Stel je voor dat de beperkingen die je ooit voelde, door werk, verplichtingen, angsten of onzekerheden, simpelweg oplossen. Wat blijft er over?
Misschien zou je beginnen met diep ademhalen, je zintuigen openen, voelen hoe de zon je huid verwarmt of de frisse lucht je longen vult. Langzaam ontdek je weer wie je bent zonder druk, zonder het altijd maar ‘moeten’.
Je zou ruimte scheppen voor die dromen die je ooit had weggestopt. Misschien weer een oude passie oppakken. Schilderen, schrijven, muziek maken, dansen. Niet omdat het iets moet opleveren, maar omdat het je vervult. Misschien zoek je verbinding met mensen die je inspireren, of misschien geef je jezelf de luxe van stilte en eenzaamheid, waar je altijd naar verlangde maar nooit de kans voor kreeg.
Zonder zorgen en pijn kun je jezelf toestaan te groeien, zonder grenzen. Tijd besteden aan zelfontwikkeling, nieuwe dingen leren, reizen naar plekken die je ogen en hart openen. Of misschien besluit je juist om niet te reizen, maar eindelijk thuis te komen bij jezelf, in je eigen ruimte en eigen tempo.
Je hoeft niet langer te hollen om de tijd in te halen, je kunt leven in elk moment dat zich aandient. Want met tijd en ruimte komt ook helderheid. Je zou ontdekken dat de dingen die ooit zo zwaar leken, niet meer de kern van je bestaan vormen. In plaats daarvan focus je op wat echt belangrijk is. Je geluk, je innerlijke rust, en de relaties die je voeden.
Wat als alles weer mogelijk is? Dan wordt de wereld een speelveld, vol kansen en keuzes. Maar vooral wordt het een wereld waarin je jezelf de vrijheid kunt geven om te zijn, zonder druk, zonder haast.
Wat zou jij dan doen?
En net als de eerdere blogs zit er een mooi liedje aan toegevoegd.